Systeemcoach Katrien is mama van Mila* en van Amelia. Van oktober 2017 tot juni 2020 raakt haar leven zovele existentiële vragen en onderwerpen aan die zij op fenomenologische wijze bekijkt. Haar twee dochters (bege)leiden haar in lessen over vrouwelijkheid, fertiliteit, kinderwens, zwangerschap, bevalling, moederschap, relatie en gezin. En deze toetst ze aan Systemische Gedachten. Zij begeleidt ook mama’s en papa’s om hun zware verlies systemisch te verlichten. Veel leesplezier!
Intuïtieve Kansberekening
Wanneer ik erop terug kijk, kan ik zien dat ik eigenlijk een nieuwe innerlijke beweging ben gestart in mijn heling en groei de dag dat ik mijn “kinderwens/-plan” inruilde voor een relatie met dat conceptuele kind (zie artikel Waar is het Kind?). Dat was ook de dag dat ik begon te spreken over “mijn moederschapswens”. Het kind is op dat moment slechts een idee, een verlangd beeld, een concept. Zoals de kindstekeningen kop-voeters: het idee is er wel, maar er mist ook nog het een en ander.
Het fertiliteitsplan laten staan heeft wel een niet geringe consequentie, want je ruilt op eigen houtje de geneeskundige kansberekening voor een intuïtive kansberekening.
Gij zijt goed zot!
op doktersvoorschrift
Maar eens ik erin kon slagen de (angst)emoties die hiermee als een tsunami komen, slechts te aanschouwen, vond ik toch een soort rust waardoor er ruimte werd gecreëerd voor die andere laag vragen (zie artikel: Wil het kind jou?). Die vragen die me leidden naar het Systemische Veld.
Picture Perfect Baby
Ik vertrok vanuit die relatie. Dus dan gaat het om 2 partijen. In geval van een gewenst ouder-kindrelatie krijg je dan het kind (als concept) enerzijds. Jij als ouder anderzijds. Nog voor conceptie kan plaatsvinden.
Bij de term “kinderwens” staat het gewenste kind centraal. Nogmaals: dat kind is nog maar slechts een idee, een concept. Iets wat sowieso tot onze verbeelding spreekt.
En toch… elke reclame op televisie, elke baby- en peuterwinkel focust dus op dat kind. Wat dat kindje zou willen, wat het zou dragen, in welk bedje het liefst zou slapen, uit welk flesje het zou willen drinken, of het borst- of flesvoeding zou willen, … Ook al heeft iedereen er hoogstens het gissen naar.
In elk geval wordt het beeld, het idee van de baby, in een vorm gegoten. Liefst resonerend met wat de meeste mensen zouden aanzien als “de picture perfect baby“. De ver-beelding wordt heel fijn maar zeker een verwachting wat men hebben wil.
Maar het is en blijft on-geweten.
Moederschapswens 1.0
Niemand komt erop om eens stil te staan bij die ene partij die wel hoort gekend te zijn. Die wel zijn en haar noden en voorkeuren kan invoelen en uitspreken: de mama en de papa. Want, indien je je niet bewust bent van jouw voorkeuren en noden, kan het snel gebeuren dat dit zijn vertaling vindt in “het kind zal dat willen of nodig hebben“.
Toch twee verschillende dingen. Waarmee nog van voor de start de deur wagenwijd open wordt gezet voor wat men in Systemisch Werk “verstrikkingen” noemt.
En zo zag ik alvast een tweede betekenis opdoemen bij de verschuiving van kinderwens naar moederschapswens. We hebben misschien minder vat op het definiëren en “het plannen” van het kind-dat-we-wensen, als dat we vat kunnen hebben op “de moeder(of vader)-die-we-wensen-te zijn“. Met andere woorden: wat wil ik (mee)geven aan mijn kind?
Met deze vraag verwijs ik niet naar deze of gene filmisch beeld van een kerstavond met een dankbare peuter voor zijn/haar speelgoedje. Wat dan wel?
Mijn “droom”moederschapsbeeld toont mij een dochter in haar jong volwassenheid, die met een gezonde portie vertrouwen in het leven opgroeit. Zelfrespect kent en die liefdevolle relaties kan aangaan. Een dochter die warm mag uitkijken naar haar moederschap en bovenal in vrijheid háár leven draagt.
Moeder(schaps)wens 2.0
De lastigste betekenis echter die me daagt wanneer ik deze formulering uitspreek: eigenlijk wil ik aan mijn dochter meegeven wat ik zelf nog niet ten diepste begrepen heb. En dus zelf, kind zijnde, niet heb “meegekregen”. De moeder is de dochter is de moeder is de dochter. Een constante beweging … als een perpetuum mobile.
Wanneer we ten diepste kijken naar onze meest persoonlijke definiëring van wie we willen zijn als mama, kijken we dan ook niet naar onze eigen diepste “moederwens”? Wie wij als kind zelf wensten/nodig hadden als “mama”? En zij op haar beurt re-ageerde als mama op haar diepste “moederwens”, wie op haar beurt ook re-ageerde vanuit haar diepste “moederwens… tot aan het begin der tijden?
En voor je het weet zit je in transgenerationele patronen. En ja hoor, transgenerationele trauma’s. Met Mila leerde ik alvast een van de grootste transgenerationele patronen: het “vergeten/verloren” kind (naast heel wat kwetsuren gerelateerd aan de baarmoeder) wat zeker en vast een thema was dat terug te vinden was in mijn voormoederlijke lijn.
Wil ik de perpetuum mobile doorbreken, dan gaat het niet om het ontlopen van die thema’s, en ook zeker niet om in een tegenreactie te gaan. Die pendule zwengelt al generaties lang. Soms is het tijd. Tijd om deze trauma’s, hoe zwaar ook, dermate te verwerken tot er weer zuurstof komt en het zich niet hoeft te herhalen in de volgende generatie.
Spiegeltje Spiegeltje…
Deze inzichten komen helaas met één groot besef: wanneer het om kinderen gaat brengt een inzicht alleen je helemaal niets. Een van de mooiste lessen die kinderen mij al geleerd hebben is dat ze enkel van je leren door jou te kopiëren.
Kinderen leren niet uit wat jij zegt… wel uit wat jij hen voordoet. Hoe jij lééft, zo zullen zij leven.
In dit geval betekent dat niet minder dan:
Katrien, je hebt ten diepste te helen van je moedertrauma als mama van Mila en Manousch zodat je toekomstige kind dat niet moet dragen. Alsook heb je te helen van je eigen mama-trauma als (((((achter- achter- achter-….))))))(klein)-dochter. Enkel zo zal je dochter jouw moederschapswens niet hoeven dragen, maar draag jij die zelf met alle consequenties.
Een van de sterkste manieren waarop je dít kan doen, bleek met opstellingen.
wordt vervolgd.
Wie graag zelf zijn vaderschapswens en/of moederschapswens systemisch wil bekijken, is zeker welkom een kijkje te nemen op de website of ineens een gratis kennismaking te boeken door een mail te sturen naar hallo@systemsofthesoul.be.
Op zondag 10 januari 2021 ben je ook welkom op het infomoment voor de opleiding “Het Verloren Kind in je systeem”. Voor meer info, stuur je mailtje naar hallo@systemsofthesoul.be
Systemen van de Ziel 
2 gedachten over “Doula’s & Mondmaskers (IV) – Moeder(schaps)wens 2.0”